Underneath the same old lonely tree

Sa PLM, merong tambayan na kung tawagin eh UTMT. Ibig sabihin nun eh Under the Mango Tree. Hindi ko alam kung bakit ganun ang tawag dun, pero siguro eh isa sa posibleng dahilan eh dahil sa maraming mangga dun.

Kapag taga-PLM ka at madalas kang tumambay sa UTMT, ang ibig sabihin lang nun eh wala kang pera para makapanood ng sine sa Robinson's (dati kasi eh wala pang S.M. City Hall). At dahil nga isa kong hampaslupa nuong college, madalas akong tambay sa UTMT.

Kapag depressed ako, ginagawa ko ding hingahan ng sama ng loob ang UTMT. Dun ako gumagawa ng mga tula, mga kanta, at kung anik anik pa. Kaya tuloy pakiramdam ko noon, nadadamay na sa kalungkutan ko ang mga puno. Parang nakikinita ko na, sa sobrang sagap nila ng sad aura ko, nagiging suicidal na din sila. Kasi, madalas, as in madalas, akong nandun.

Pathetic.

Anyway, isa sa mga kantang nagawa ko dun eh ung title ng post ko ngayon. Kasi nga, parang paulit-ulit lang lahat ng nararamdaman ko nung College. Nagawa ko ito dahil sa isang tao na itago na lang natin sa pangalang Maiee (hindi tunay na pangalan, pero tunay na palayaw).

Iniimbitahan ko ang makababasa sa post na ito, na click ito.

Makikita nyo sa link na yan ang lyrics at ang mp3 format ng kanta. Sana ay magkomento kayo kung ano ang tingin nyo sa kanta. Lahat ng magandang comment ay i-post ko dito. Salamat. Kung panget naman ang kanta, sabihin nyo lang din. Hindi ko na lang i-aaprove. Fair kasi ako. Gusto ko eh tama ako lagi.