Kahit kailan, hindi ako natutuwa kapag meron akong sakit. Bukod sa hindi ako natutuwang uminom ng gamot, hindi rin nakaka-aliw na mabigat ang pakiramdam ko. Lalo pa at ang ulo ko ay parang tinataniman ng narra sa sakit.
Noong sabado pa ganito ang pakiramdam ko. Hindi ko rin alam kung bakit nagkaganito. Basta ang alam ko lang, paggising ko eh nanginginig na ang aking kalamnan at masakit na ang ulo ko. Buti na lang kamo at umuwi ang mga kapatid ko sa Tondo. At least ay merong kumalinga sa akin. Kahit papano ay nagkaroon ako ng mga private nurses.
Dapat talaga ay hindi na ako papasok ngayon. Kaso kapag hindi naman ako pumasok eh deadcock ako sa opisina. Merong mga kailangang tapusin na hindi ko pede ipagpabukas. Plano ko nga sana eh noong sabado ko trabahuhin. Kaso eh bigla nga akong sinaniban kaya wala rin akong natapos. Pero hindi bale, kakayanin ko talaga itong tapusin ngayon. Tutal eh wala namang pasok bukas. Bukas na lang ako magpapahinga ng todo.
Samantala...kelangan munang magtrabaho.
Ang pinaka-ayoko talaga pag may sakit ako eh yung wala akong ganang kumain. Paano ka ba naman kasi gaganahan eh lasang paracetamol lahat ng kinakain ko. Bata pa lang ako eh hindi ko na nakahiligang kumain ng paracetamol. Kaya nga kung merong man akong mahihiling ngayon, yun ay sana maglasang lechon na lang lahat ng kinakain ko kapag may sakit ako. Kung ganon mangyayari, malamang kahit isang taon akong may sakit eh ok lang.
Haayyy.....sakit sa ulo talaga.
Pero may positive effect din ang pagkakaroon ko ng sakit - hindi ako makapagyosi. Bukod dun, wala na akong maisip.
Noong sabado pa ganito ang pakiramdam ko. Hindi ko rin alam kung bakit nagkaganito. Basta ang alam ko lang, paggising ko eh nanginginig na ang aking kalamnan at masakit na ang ulo ko. Buti na lang kamo at umuwi ang mga kapatid ko sa Tondo. At least ay merong kumalinga sa akin. Kahit papano ay nagkaroon ako ng mga private nurses.
Dapat talaga ay hindi na ako papasok ngayon. Kaso kapag hindi naman ako pumasok eh deadcock ako sa opisina. Merong mga kailangang tapusin na hindi ko pede ipagpabukas. Plano ko nga sana eh noong sabado ko trabahuhin. Kaso eh bigla nga akong sinaniban kaya wala rin akong natapos. Pero hindi bale, kakayanin ko talaga itong tapusin ngayon. Tutal eh wala namang pasok bukas. Bukas na lang ako magpapahinga ng todo.
Samantala...kelangan munang magtrabaho.
Ang pinaka-ayoko talaga pag may sakit ako eh yung wala akong ganang kumain. Paano ka ba naman kasi gaganahan eh lasang paracetamol lahat ng kinakain ko. Bata pa lang ako eh hindi ko na nakahiligang kumain ng paracetamol. Kaya nga kung merong man akong mahihiling ngayon, yun ay sana maglasang lechon na lang lahat ng kinakain ko kapag may sakit ako. Kung ganon mangyayari, malamang kahit isang taon akong may sakit eh ok lang.
Haayyy.....sakit sa ulo talaga.
Pero may positive effect din ang pagkakaroon ko ng sakit - hindi ako makapagyosi. Bukod dun, wala na akong maisip.
1 comment:
Blog-hopped from Claudzki.
Pagaling ka. Ang ganda nga pala ng layout mo. :)
Post a Comment