21, 22, 23, 24, 25, 26 (isa dyan ay ang tama kong edad)

Una sa lahat, nagpapasalamat ako sa lahat ng nakaalala sa aking birthday. Nagpapasalamat din ako sa mga hindi nakaalala na hindi nagrequest ng treat. Ako eh nandito ngyon sa SM Manila at dito ko balak mag-celebrate ng birthday. Nagtatago ako sa king mga barkada dahil sa ako ay naghihikaos ngayon. Mahirap ng makulit na magpa-inom o magpakain at baka mapilitan pa akong magbenta ng kidney.

Merong kakaibang nangyari sa birthday ko ngayon. Kami ni papa eh nagbonding at kumain sa isang mamahaling restaurant na itago na lamang natin sa pangalang jollibee. Tapos hinatid nya pa ko dito sa SM. San ka pa?! Parang unti-unti ko ng nakakalimutan na ampon lang ako at ang tunay kong tatay eh ang hari ng ingglatera.

Maraming nagtatanong sa akin kung ano ang balak kong gawin ngayon sa birthdy ko. Sa totoo lang, wala naman tlaga. Pero ngayon ko lang naisip na, dahil nga wala akong png-treat sa iba, treat ko na lang sarili ko. Ang gagawin ko na lng ngayon eh manonood ng sine. Tapos kakain ako sa tokyo-tokyo. Plano kong ubusin ang araw na ito ng ako lang mag-isa. Wala lang. minsan kasi eh kailangang i-date ang sarili para hindi ito magtampo. Mahirap pa naman pag ang sarili mo eh nagtampo sayo.

Kanina eh inimbitahan ako sa isang malaking pagtitipon ng mga ekonomista. Naatasan ako na magdeliver ng speech tungkol sa birthday ko. Heto ang kopya.....

Magandang umaga sa inyong lahat. Ako ay nandito ngayon sa harap ninyo upang purihin ang aking sarili. Dahil nga birthday ko ngayon, wala munang kokontra.

26 na taon na kong nabubuhay. Kung merong 365 days sa isang taon, suma tutal eh 9490 days na kong kumakain, mga 400 days na kong naliligo, at 30 days na kong wlang trabaho.

Sa tuwing sumasapit ang aking kaarawan, lagi kong iniisip kung ano ang mga nagbago sa akin cmula noong isang taon. Sa una eh parang wla akong maisip. Kasi kung tutuusin, katulad nung isang taon eh bobo pa din ko sa math, malakas pa din ako kumain, at hindi ko pa din ginagawang bisyo ang paliligo kapag nasa bahay lang ako at walang lakad.

Umiikot ang oras mga minamahal kong tagahanga, pero walang rule na nagsasabing kailangan mong umikot kasabay nito. At hindi porke't umiinog ang mundo eh iinog ka din. Pag ginawa mo yun, natitiyak ko sa iyong mahihilo ka lang.

May mga nagsasabi na kapag sumapit ka sa edad na ganito o ganyan eh meron ka ng mga bagay na hindi pedeng gawin. Kalokohan yun. Basta responsable ka sa lahat ng gaagwin mo sa buhay mo. Yun lang ang tatandaan mo. Kaya lahat eh kaya, at pede mong gawin (wag lang ilegal). Tulad ko. Hanggang ngayon eh natutuwa pa din akong magpadulas sa slide. Kahit pa ang sabihin ng ibang tao, magpapadulas ako. Pake kung pagsabihan nila kong immature. Yoon ba ang sukatan ng maturity? Kung yun ang sukatan nila, pwes mag-swing na lang ako.

Tandaan nyo na ang susi sa isang maligayang buhay, ay hindi hawak ng ibang tao - ito ay hawak mo. Wag na wag mong ipapahiram ang susing iyon sa isang taong hindi marunong magbalik. Kundi eh mahihirapan ka. Kung papahiram mo man ito, wag mong kalimutang magtago ng extra copy para hindi ka magsisi kapag nawala nung nanghiram sayo.

Hindi kailanman naging kasalanan ang pagiging masaya.

Alam nyo, sa totoo lang eh inaantok na naman ako dahil ang aga ako ginising ni papa. Hindi ko na muna tatapusin ng speech n ito dahil wala naman itong bayad. Salamat nga pala kaibigang Goerge Bush Jr., sa pag-imbita mo sa akin dito. Happy birthday na lang sa kin.

(thundering applause; people screaming; girls fainting; at iba pang kasinungalingan)