When you decide to end one thing, you actually end up starting another

Hindi ko alam kung anong kamalasan ba meron ang pagbabarong at laging umiiwas sa akin ang suwerte, tuwing magdidisente ako ng suot. Nakabarong ako ngayon at naglakad na naman simula sa walter mart hanggang dito sa opisina. Kaya pagdating ko dito eh para na kong ginahasa ng sampung arabo.

Syete! Bukas na ang huling araw ko dito sa opisina. Ang aking resignation kasi eh effective Aug. 1, 2005. Samakatuwid eh tom na ang huling araw ko ng pagtulog, este pagtrabaho dito sa kuwarto na ito.

Nagstart ako magwork dito ng Dec. 1. So, kung tama ang bilang ko eh 8 months din ako dito sa opisina. Hindi naman ganoon katagal kung tutuusin, pero sakto lang para magkaroon ng mga bagong kaibigan.

Kahit na panghampaslupang-anak-ng-hasyenderong-may-sakit lang ang sahod ko dito eh madami din akong natutunan. Tulad na lamang ng:

1. Nde pala dapat katakutan ang taxation. Nde nman puro math ang involved eh. Isang aspeto din siya ng batas na nde ginawa exclusively para lang sa mga marunong sa algebra.

2. Kaya ko palang magtanghalian ng nde kumakain ng kanin. Dito kasi, simula ng pumasok ako eh nde ako kumakain ng rice pag tanghalian. Ang kinakain ko lang eh ulam tulad ng taba ng porkchop at balat ng manok. Laking pagtataka ko nga kung bakit nde ako pumapayat. Pero ngayong aalis na ko eh muling aangat ang sektor ng agrikultura, at makakabili na ng audi ang mga nagsasaka ng palay.

3. Mahilig pala ako sa fita at sa sardinas na spanish style. Meron kasing fita sa may reception area dito eh. Para yun sa mga bisita pero, sa kadahilanang ako na lamang ang nakakaalam, unti-unti itong naubos. Kapag naman hapon at sa tantya ko eh madaming trabaho ang aking mga kasamahan, dahan dahan akong pumupunta sa kusina at nagbubukas ng sardinas na nakababad sa oil. Sarap nun in fairness lalo na at ihalo mo sa kanin. Napapadalas tuloy ang pag-replenish nila ng food stocks dito.

4. Kaya ko palang matulog ng nakaupo at may hawak na libro. Tapos pag may dumating eh parang naka-set na sa utak ko na gumising at magpanggap na nagbabasa ng malalim.
Anyway, kahit papano siguro eh mamimiss ko din itong opisina. Siyempre! Lahat naman ng bagay na iiwan natin, basta nde natin kinasusuklaman, eh mami-miss natin. At nde ko nman kinasusulaman ang opisinang ito, lalo na ang naging trabaho ko dito.

Simula sa Lunes ay wala na kong pasok. Pede na kong mag-artista habang hinihintay ang aking next adventure. Sakto! Kasi, ayon sa aking kaibigan sa channel 7, naghahanap daw ng ka-partner si angel locsin sa darna. Kahit simpleng papel lang muna actually eh kaya kong gampanin. Halimbawa eh pede akong gumanap bilang bra ni darna. Kahit walang sahod muna siguro eh pagtitiisan ko.